سید سعید هاشمى
صـحـن حـرم از نـسـیم پر بود از پـرپـر (یـا کـریـم) پـر بود
خورشـیـد دوبـاره بـوسه مى زد بـر چـهـره مـهـربـان گـنـبد
گـنـبـد پـر از آفـتـاب مـى شد آهـسـته غـم مـن آب مـى شـد
رفـتـم طـرف ضـریـح او بـاز تـا پـر شـوم از هـواى پـرواز
اطـراف ضـریح گـریـه هـا بود دلـهـاى شـکـسـتـه و دعـا بود
از چـشـم هـمـه گلاب می ریخت بـاران رضـا رضـا رضـا بـود
دل هـاى هـمـه ز بـارش اشـک مـانـنـد کـبـوتـرى رهـا بـود
عـطـر گـل یـاس در دل مــن عـطـر صـلـوات در فضـا بود
لب ها همه حرف و درد دل داشـت بـا او کـه غـریـب آشـنـا بود
بـا یـک بـغـل آرزو و امـیــد رفـتـم طـرف ضـریـح خورشید
رفـتـم طـرف ضـریـح روشن در نـور و فـرشتـه گم شدم من
درباره وبلاگ
